Maandag 27 januari: dag 57
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
28 Januari 2014 | Indonesië, Ubud
We zijn vandaag nog een dagje in Candidasa gebleven. Het weer was goed, alleen ik niet! Nogal wat buikkrampen. Beetje balen. Gelukkig had ik geleerd van de vorige keer en nu gelijk pilletjes gepakt. Resultaat; de hele dag heeft mijn buik gerommeld, maar niet meer van die enorme pijnscheuten.
We zijn niet naar de white sands gegaan maar hebben (bij het hotel) aan het zwembad gelegen. (tenminste met een wc met wc-papier!)
Op een gegeven moment kwam er een gordijn van regen aan en zijn we naar de hotelkamer moeten rennen. (nog een geluk dat we niet naar de white sands waren geweest) in ons topje op onze veranda gewacht totdat de bui over was. Het koelt hier niet af als het regent zoals in Nederland, een regenbuitje maakt niets uit.
Na de bui even het dorpje ingelopen en bij een restaurantje heel lang met een serveerstertje gekletst over het leven op Bali. Het is zo'n klein dorp dat we verschillende mensen al kennen, je maakt een praatje met de snorkeljongens, bij die drink je een pilsje en een ander is de taxi chauffeur. Loop je voorbij een groepje mannen, wordt er een hand uitgestoken en kletsen je de oren van de kop alsof je ze al jaren kent. Maar altijd met de vraag op je een taxi nodig hebt!!
Daarna nog even een strandjurkje gekocht (uhm, voor die laatste paar dagen?) en toen lekker lui gelezen op onze veranda, samen met de hotelpoes. Een rooie kater die ons achterna loopt en bij ons op schoot springt en zich daar oprolt en heel hard begint te spinnen. Zo leuk.... Het liefst had ik hem mee naar huis genomen. Maar ja, je kan niet alles hebben....
We zijn niet naar de white sands gegaan maar hebben (bij het hotel) aan het zwembad gelegen. (tenminste met een wc met wc-papier!)
Op een gegeven moment kwam er een gordijn van regen aan en zijn we naar de hotelkamer moeten rennen. (nog een geluk dat we niet naar de white sands waren geweest) in ons topje op onze veranda gewacht totdat de bui over was. Het koelt hier niet af als het regent zoals in Nederland, een regenbuitje maakt niets uit.
Na de bui even het dorpje ingelopen en bij een restaurantje heel lang met een serveerstertje gekletst over het leven op Bali. Het is zo'n klein dorp dat we verschillende mensen al kennen, je maakt een praatje met de snorkeljongens, bij die drink je een pilsje en een ander is de taxi chauffeur. Loop je voorbij een groepje mannen, wordt er een hand uitgestoken en kletsen je de oren van de kop alsof je ze al jaren kent. Maar altijd met de vraag op je een taxi nodig hebt!!
Daarna nog even een strandjurkje gekocht (uhm, voor die laatste paar dagen?) en toen lekker lui gelezen op onze veranda, samen met de hotelpoes. Een rooie kater die ons achterna loopt en bij ons op schoot springt en zich daar oprolt en heel hard begint te spinnen. Zo leuk.... Het liefst had ik hem mee naar huis genomen. Maar ja, je kan niet alles hebben....
-
28 Januari 2014 - 10:53
Ne Heijnen:
Ein heel gooi conclusie! Doe kins inderdaad neet alles höbbe! Gelökkig höb-se intösse toch heel
väöl gekrege en ervare en det is dich van herte gegund maedje. Dao kin-se haopelik heel lang op
taere. Gesjpreksjtof höb-se veurluipig in eder geval zat en annecdotes auch . In Remunj hange de
luij aan dien lippe, zal-se zeen. Prepareer dich maar vas.
Wo-se dich auch op kins preparere is de vastelaovend. Allerhande gekke zake loupe al, maar dich
misse ze nog! A L A A F ! Nel. -
28 Januari 2014 - 13:03
Jose:
Ha Esther,
even een laatste berichtje voor je vakantie weer ten einde loopt!!
heb je verslagen iedere dag gelezen en ervan genoten!!!
je kunt je nu langzaam gaan voorbereiden op "vastelaovend"...
wens je een goede terugreis en we zien elkaar wel weer bij de Pauw op zondagmiddag-avond!!
gr. José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
