Zondag 12 januari: dag 42

Vanaf vandaag ben ik (een) heilig (boontje)... We zijn naar the holy spring in the forrest geweest.
Achterop het scootertje bij Hanson, alleen dat is al leuk. Hele verhalen in het Zweeds/Engels en ik versta er maar de helft van. De helm bevorderd het niet en zijn Zweedse woorden maken het er ook niet makkelijk op. Nu zijn het wel allemaal vrolijke verhalen, want hij moet er zelf heel hard om lachen. Jammer genoeg gaat hij morgen weer naar huis.
Anyway...
Toen we in het bos aankwamen moesten we eerst natuurlijk een sarong met sjerp aan en daarna een trap af van wel 200 treden (nee Bep, ik heb ze niet geteld) halverwege stond het eerste tempeltje.
Wij moesten ook bidden. Sari had allemaal offerbakjes meegenomen met bloemetjes, een soort gras en wierook stokjes. Daar krijg je dan iets van en moet je tussen je vingers houden. Met je handen naar je hoofd, naar je hart, je doet je "gebed" en dan weer terug naar hoofd. Dan word je besprenkeld met holy water. Het offerbakje gaat op het altaartje erbij. Op het altaartje stond ook een "open ding" waar allemaal bijen in zaten. Ze konden er zo in en uit vliegen, maar dat ik heb er geen zien doen! Bijen hebben hier een heilige betekenis.
Op naar het volgende tempeltje, en hetzelfde ritueel.
Beneden aangekomen was er een waterval en dat was dan "het heiligdom" hier werd je "gereinigd" en als je ziek was of men had vodoo op je gedaan (wat hier best vaak voor schijnt te komen!) dan werd het hier weggespoeld. Dat kon je dan zien, want dan verkleurde het water. Ook mocht je onder de waterval een wens doen. Maar eerst moesten we onze kleding uitdoen en alleen de sarong omhouden. En dat valt dan niet mee.... Iedereen loopt door elkaar, er is een afscheidingsmuurtje wat net iets hoger was dan de hoogte van mijn tietjes. Daarna krijg je die sarong niet dichtgeknoopt, poehpoeh wat een uitdaging!
Uiteindelijk toch het water in. En koud.....en glad...
Eerst 9 keer water over je hoofd sprenkelen, dan 3 slokken drinken, dan 3 keer je gezicht wassen, dan draai je je om met je rug tegen de rots en laat je het water over je heen komen. Normaal zeg je dan weer een gebed, maar dat was mij te koud! Ik heb er niet zo heel lang onder gestaan. Daarna schuifel je door naar de volgende waterval en mag je onder de (koude) waterval je wens doen. Nu heb ik een heleboel te wensen, maar door het koude water heb ik maar een klein wensje gedaan. Laat ik het dan maar gewoon als nederig beschouwen!
Na het water moesten we nog een "after-gebed" doen. Weer met de boemetjes en de wierook en weer werden we gezegend en van dat gezegende water, moesten we weer 3 slokjes nemen en wat rijst pakken, hier 3 korreltjes van opeten en de rest op je hoofd en in je hals plakken (en nee, daar is geen foto van!)
Maar daarna kwam het omkleed ritueel weer, zonder handdoek!
En dat was weer een opgave, want probeer maar eens een nat knoopje los te maken, je natte (nu heilige?) onderbroek uit te doen onder een natte sarong, hilarisch!
Na de vrijwillige bijdrage moesten we weer die 200 trappen omhoog. Ik had gelukkig niet eens de slechtste conditie (nee John, stoppen met roken hoorde niet bij mijn klein wensje!)
Terug op het scootertje kwamen we midden in een wolkbreuk terecht, gelijk de cape om, maar evengoed werden we zeiknat. Toen zijn we maar gestopt bij een warung (home made eettentje) om iets te eten. Rob Geushof(?) zou helemaal door het lint zijn gegaan. Warmhoud-dingetjes? hygiëne? afdekken? Nee joh, gewoon de hele dag in bakken laten staan in de vitrine met een (kapot) gordijn tegen de vliegen en 1 lepel om alles op te scheppen. Hier mocht je zelf uitzoeken wat je wilde eten. Ik heb de vissenkoppen en kippepoten maar laten liggen en ben veilig (?) voor rijst met gekookte eggplant (een soort spinazie) met een gefrituurd vleeskoekje, eigengemaakte sambal met chilipeper salade (en een heel groot glas icetea) overgoten met een indiase curry saus gegaan. Even afkloppen,maar het gaat nog steeds goed in mijn buik, ook na gister!)
En dat allemaal voor maar 5000 roepia (0.30)
Thuis nog even bij het zwembad (erg bewolkt) gezeten om mijn berichten en fb te checken. Hier heb je de meeste kans op wifi bereik. Alleen de foto's doorsturen blijft heel slecht gaan.. Das wel jammer, ze komen nu vaak pas 2 dagen later aan!
Morgen begint mijn laatste halve vrijwilligersweek. Erg jammer, misschien moet ik er toch eens over nadenken om een jaartje of twee hier naar toe te verhuizen? Of is die droom te groot? Maar dan hebben jullie wel een leuk vakantie adresje.....